Toegankelijkheid openbare gebouwen
Toegankelijkheid in een gebouw betekent dat mensen met een lichamelijke, mentale of zintuigelijke functiebeperking niet worden buitengesloten. Dit houdt in dat een gebouw vanaf de straat goed toegankelijk moet zijn, maar ook dat de inrichting van het gebouw en de voorzieningen daarin zodanig zijn dat mensen met een functiebeperking niet in een uitzonderingspositie worden geplaatst.
Een goede toegankelijkheid zorgt ervoor dat bedrijven en gebouwen voor iedereen beter te gebruiken zijn. De toegankelijkheid is daarmee een kwaliteitsaspect van het gebouw. Een product of dienst moet bruikbaar zijn voor iedereen, inclusief personen met een functiebeperking.
Bij nieuwbouw wordt ervan uitgegaan dat het niet meer noodzakelijk is achteraf speciale voorzieningen voor gehandicapten te treffen. Gebruiksruimten dienen voldoende bruikbaar te zijn voor iedere bezoeker. Bij het ontwerpen van een nieuw gebouw zou al rekening gehouden moeten worden met de toegankelijkheid ervan.
In nieuwbouw vormt dat een minder groot probleem, omdat daar al bij de bouw van het gebouw rekening gehouden kan worden met de toegankelijkheid. Dan valt te denken aan de aanleg van een ringleiding, deurbel met flitslicht, alarmering en het installeren van een intercom bij de voordeur of de parkeergarage.
In bestaande gebouwen is het toegankelijker maken van het gebouw wat lastiger, maar achteraf kunnen er altijd nog aanpassingen gedaan worden om de toegankelijkheid te verbeteren. Het installeren van een ringleiding of andere hoorhulpmiddelen is bijvoorbeeld prima te doen in reeds bestaande gebouwen.
Productfolder
Hooroplossingen voor openbare ruimtes!
Doven en slechthorenden lopen vaak al bij de ingang van een gebouw tegen de eerste hindernissen aan. Voor deze doelgroep kan een gebouw namelijk niet toegankelijk zijn, hoewel het gebouw voor anderen van buitenaf prima toegankelijk lijkt.
Binnenkomst: De slechte toegankelijkheid begint al bij de intercom aan de deur of de paal van de parkeergarage. Na het indrukken van de knop is het onduidelijk of er überhaupt contact is. Ook is het door een gebrek aan visuele signalen onduidelijk wanneer de ‘spreektijd’ aanvangt. Daar moet een zwaar slechthorende of dove naar gissen. Vaak ontbreken er alternatieven zoals een beeldscherm of een contactmogelijkheid zoals via WhatsApp.
Receptie, balie of loket: Wanneer de eerste drempel overwonnen is, volgt vaak de volgende drempel: communicatie aan de receptie, balie of loket. Hier ontbreken vaak voorzieningen om de toegankelijkheid voor slechthorenden te verbeteren, zoals een balie-ringleidingversterker.
Bruikbaarheid: De bruikbaarheid van het gebouw voor de bezoeker is belangrijk als er gesproken wordt over de toegankelijkheid van gebouwen. Deze bruikbaarheid laat nog met regelmaat te wensen over. Zo zijn veel zalen in gebouwen nog niet voorzien van een zogeheten ringleiding of een zender met headsets om zo het gesproken woord of de muziek goed hoorbaar te maken voor slechthorenden.
Veiligheid: Toegankelijkheid van gebouwen houdt ook in dat waarschuwings- en alarmsignalen hoorbaar zijn. Dat houdt op het gebied van veiligheid vaak in dat er nieuwe maatregelen noodzakelijk zijn voor een betere toegankelijkheid. Zo zullen doven en zwaar slechthorenden in een openbaar gebouw of hotel een alarmsysteem niet horen. In wachtruimtes van ziekenhuizen of gemeentehuizen is het vaak onduidelijk voor een slechthorende of dove wanneer hij of zij aan de beurt is.
Zoals u ziet zijn er veel situaties waarin rekening gehouden dient te worden met de toegankelijkheid van een gebouw. Vaak zijn er goede alternatieve oplossingen voor om zo de toegankelijkheid te verbeteren.
Toepassing overzicht
